De inheemse volkeren in Canada worden officieel in drie groepen verdeeld:
- First Nations (in het Nederlands ook wel “Indianen” genoemd) zijn de oorspronkelijke bewoners van het vasteland van Canada. Ze zijn verdeeld in meer dan 600 stammen, die elk hun eigen taal, cultuur en geschiedenis hebben.
- Inuit zijn de oorspronkelijke bewoners van het Canadese Noordpoolgebied. Ze spreken een Eskimo-taal en leven van de jacht, visserij en het verzamelen van voedsel.
- Métis zijn een hybride volk dat is ontstaan uit de gemengde relaties tussen Europeanen en First Nations. Ze wonen voornamelijk in het westen van Canada en hebben een unieke cultuur die een mix is van Europese en inheemse tradities.
In het dagelijks taalgebruik worden de inheemse volkeren in Canada vaak aangeduid als “Aboriginals”. Deze term is echter niet door alle inheemse groepen geaccepteerd, omdat ze het als een koloniale term beschouwen. Een meer inclusieve term is “Indigenous Peoples”, die verwijst naar alle mensen die inheems zijn op een bepaald gebied.
De inheemse volkeren in Canada hebben een lange en complexe geschiedenis. Ze hebben te maken gehad met kolonisatie, assimilatie en discriminatie. In de afgelopen jaren zijn er echter steeds meer stappen gezet om de rechten en het welzijn van de inheemse bevolking te verbeteren.