Het feit dat men aan het gesprek deelneemt cryptisch maken, kan op verschillende manieren gedaan worden. Hier zijn enkele voorbeelden:
- Gebruik van codetaal of jargon. Dit kan ervoor zorgen dat alleen mensen die bekend zijn met de codetaal of het jargon het gesprek kunnen volgen.
- Gebruik van metaforen of allegorieën. Dit kan ervoor zorgen dat het gesprek indirect wordt gevoerd en dat de betekenis ervan niet meteen duidelijk is.
- Gebruik van cryptische uitspraken of raadsels. Dit kan ervoor zorgen dat het gesprek uitdagend is en dat de deelnemers erover moeten nadenken om de betekenis ervan te begrijpen.
Hier zijn enkele concrete voorbeelden van hoe het feit dat men aan het gesprek deelneemt cryptisch gemaakt kan worden:
- Een groep mensen die een geheime samenzwering tegen de regering bespreken, kunnen gebruik maken van codetaal om hun plannen te verhullen. Ze zouden bijvoorbeeld kunnen spreken over “de vijand” in plaats van “de regering”.
- Een groep filosofen die een discussie voeren over de aard van het bestaan, kunnen gebruik maken van metaforen of allegorieën om hun ideeën te verduidelijken. Ze zouden bijvoorbeeld kunnen spreken over “de reis van het leven” of “de schaduw van de dood”.
- Een groep vrienden die een raadsel proberen op te lossen, kunnen gebruik maken van cryptische uitspraken of raadsels om elkaar te helpen. Ze zouden bijvoorbeeld kunnen zeggen “het is iets dat je elke dag ziet, maar je ziet het nooit”.
Het feit dat men aan het gesprek deelneemt cryptisch maken, kan verschillende doeleinden dienen. Het kan worden gebruikt om geheimhouding te bewaren, om een bepaalde sfeer te creëren, of om de deelnemers aan het gesprek uit te dagen om na te denken over wat er wordt gezegd.