Het Applaus Houdt Maar Niet Op En Dat Is Pijnlijk (4+2+4+6)

Het Applaus Houdt Maar Niet Op En Dat Is Pijnlijk (4+2+4+6) Het theaterstuk was afgelopen, de acteurs hadden hun laatste buiging gemaakt en het publiek begon te klappen. Het applaus klonk luid en langdurig, maar na een paar minuten begon het ongemakkelijk te voelen. De acteurs stonden daar maar, glimlachend en buigend, terwijl het applaus maar niet leek te stoppen. Het voelde pijnlijk en ongemakkelijk, alsof het publiek niet kon accepteren dat het voorbij was. Het was een moment dat eindeloos leek te duren en waar niemand echt van kon genieten.

Antwoorden Het Applaus Houdt Maar Niet Op En Dat Is Pijnlijk (4+2+4+6)

Het is pijnlijk om te zien dat het applaus maar niet ophoudt (4+2+4+6)

Het publiek blijft applaudisseren, maar voor mij houdt het maar niet op. Het voelt pijnlijk om te beseffen dat ze niet voor mij klappen, maar voor de artiest op het podium. Ik voel me onzichtbaar en verlang naar erkenning voor mijn eigen prestaties. Het is een harde les in nederigheid en bescheidenheid.